Not: Bu rp diğer sitelerden birinde yaptığım rplerdendir. Gerekirse yenisini yazarım.
Gecenin en karanlık saatleri başlamak üzereydi. Uzun, boş ve terk edilmiş evlerle dolu bir yolda sadece belli belirsiz bir siluet görünebiliyordu. Karanlık yanında adeta yoldaşı olan soğuğu da getirmişti. Siluet birden hareketlenmişti. Gözün gözü görmesini engelleyen karanlığın içinde adeta hedefini kokluyordu. Birden önünde beliren ikinci biri daha çıktı. Bir anda çekilen asalar yükseldiği hızla aşağı indi. Sonradan gelen kısa adam kısık ve sinsi bir sesle:
" Dragonflame! Nihayet gelebildin. Karanlık Lord'un toplantısı burada. "
Dragonflame küçük ve sade bir hareketle ona yolu göstermesini işaret etti. İçeri girdiğinde geniş ve karanlık bir odadaydı. Odayı sadece bir şömine aydınlatıyordu. İçeride bütün Ölüm Yiyenler kendileri için belirlenen yerlere oturmuşlardı. Sadece Lordun sağındaki bir koltuk boştu. İnce, uzun ve siyah masanın başında bütün sinsiliğiyle avının dikkatsizliğini bekleyen bir yılan gibi duran Karanlık Lord oturuyordu.Yüzünde her zamanki biraz sinsi biraz da korkutucu ifadesi vardı. William diğer ölüm yiyenlerin aksine ona bağlı değildi. Hiçbir zaman da ona bağlı olmayacaktı.O sadece kendisiyle aynı amacı taşıyan bir gruba destek veriyordu. Muggleları ya yok etmek ya da esir almak... İşte bu güzeldi. Ancak o asla " Lordum, Lordum!" diyecek türden biri değildi. Bunu bilen Karanlık Lord onu her zaman yakınında tutuyor ve gözden kaçırmamaya çalışıyordu. Büyük çatışmalardaki en büyük düellolardan zaferle ayrılan biri olan William kesinlikle ona rakip olabilecek biriydi.
Karanlık Lord birden tıslamaya benzer sesiyle sessizliği bozdu. Küçük başarısızlıkların sonuçlarında verilen ağır cezalar sahiplerini buluyordu. Salonda bulunan herkes endişeyle Lord'a bakıyor ve kendi adlarının söylenmemesini umuyorlardı.Bütün salonda en rahat olanları William'dı. O, görevlerini en mükemmel ve gizli şekilde bitirir, amacı uğruna ne yapması gerekirse yapardı. Hem Lord'a bağlı olmadığı için ters bir durumda -diğer korkakların aksine- asasını kaldırabilir, kendini koruyabilirdi.Cezalar bazen can yakıcı olamayan sözlerle, bazen de Lord'un asasından çıkan lanetlerle olabiliyordu. Birçok kişinin kanını dondurabilecek cezalar artık William için alışılmış bir durumdu. Tam Lord'un asası havaya kalkmış ve küçük, sıska ve korkudan titremeye başlayan birine doğrultulmuşken kapıdan gelen bir patlama sesiyle herkes ayağa kalktı.
Uzun salondaki herkes ayakta bazı hızlı olanların asaları çekilmiş durumdaydı şimdi. Bu patlamanın tek anlamı vardı; Yoldaşlık toplantı yerlerini öğrenmişti. Artık taktik zamanı bitmiş, bütün vahşeti, lanetleri ve ölümüyle savaş zamanı gelmişti. İlk önce kapının arkasından gelen bir kırmızı ışın içeri girdi. O an adeta bir deprem olurcasına iki tarafın da birbirine gönderdiği büyüler yeri sarstı. Ölüm Yiyenlerin bazıları pencerelerden -çünkü bu eskiden normal bir evdi- bazıları da ilk büyünün geldiği kapıdan dışarıya lanetler yağdırıyordu. İki taraftan da diğerine yağmur gibi yağan büyüler hedeflerini bir türlü vuramıyormuş ama düştüğü yerden tekrar hedefine zıplamak istiyormuşçasına sekiyordu. William evin arka kapısına gidip dışarıyı kontrol etti.Kimsenin olmadığını anlayınca kapıdan dışarı çıkmış ve evin etrafından dolaşarak evin yanından gizlice yoldaşlık üyelerine lanet yolluyordu. Ta ki dikkatli bir yoldaşlık üyesi onun oyununu anlayana kadar. İri adam yanına zayıf ve güçsüz görünen birini daha alarak onunla düelloya girdi. İlk önce zayıf olana nişan alırmış gibi yapan William birden hedef değiştirince hazırlıksız yakalanan iri adam tek bir büyü bile yapamadan yere yığıldı "Avada Kadevra". William diğer adamdan gelen büyüye de güzel bir cevap verdi "Bumbardie'' . İki büyünün havada çarpışması ile oluşan ışık topunun parlaklığıyla geçici olarak görüşünü kaybeden adama saldıran William, adamı diğerinin yanına yıkmıştı "Avada Kedavra".
William yeniden diğerlerinin ne durumda olduğuna baktığında içerideki herkesin ya ölmüş ya da oradan cisimlenerek kaçmış olduğunu gördü. Bir-iki kişi ise Lord'un onlara o gün yaptıklarından dolayı bir ceza vereceğinden emin olduğu için Yoldaşlığa teslim olmuştu. İçeriyi arayanların kendini farkedip peşine düşmemeleri için sessizce bilinmeyen bir yere cisimlendi.
Konu: Akira Katsurou 
Perş. Şub. 04, 2010 12:16 pm
