Görünüm: Bir hayal Kadar güzeldi o ancak. Bizi dış dünyanın tüm korkularından bir anlığına ayıracak, en saf ve en pembe hayallerimiz kadar güzel. Kahverengi gözlerindeki ela saçaklar, uzun kirpiklerini ve kırmızıyla süslenmiş çıkık elmacık kemiklerini tamamlarken, gözlerinden daha koyu renkteki dalgalı saçları omuzlarından aşağı dökülüyordu.
Gözlerinin hemen üstünde biten perçemleri açık alnını kamufle ederken neden bir hayal gibi güzel olduğunu söylediğimi anlamışsınızdır umarım. Dolgun dudaklarının yanındaki bir çift gamzesi, gülünce yüzünde daha çok
çukur oluşturuyor, ve daha samimi bir hava katıyordu ona.
Gülerken kıstığı gözleri uzun kirpiklerinin ardından öyle güzel ışıldıyordu ki, Samanyolu'ndan bir tutam yıldız avuçlayıp gözbebeklerine dökmüş gibiydi sanki. İnce uzun bedenini örten buğday rengi, her zaman
ışık saçıyor etrafına...
Bıçak gibi keskin rüzgar yüzümü soğuk bir dalga misali yalarken; titrek gaz lambası ışığının aydınlattığı yönde ilerliyordum. Benim işimin bulunduğu bölgede normal bir yolla bize ulaşan elektrik yok, o yüzden patlamış veya sadece etrafındaki sinekleri aydınlatan sokak lambalarından medet ummadığım için almıştım gaz lambasını. Krem rengi pardesümün cebini bir kez daha yokladım. İyice paronayağa bağlamış olabilirim lâkin tek kurtuluşumu kaybetmek veya çaldırmak gibi bir niyetim yok. O yüzden, kulaklarımı geceye kulak kabartarak hızlı adımlarla ilerliyordum...
Bir avukat ayarlayamayınca diğerlerinin bunu yapması gerekirdi, fakat bunun yerine kaderlerine göz yumarak davadan geri çekilmişlerdi. Fakat ben bunu yapamam, çünkü diğerleri gibi sığ biri değilim. Bu göçüğün aktından eninde sonunda çıkıp gerçek dünyayla tanışabilmek için son şansımı diğerleriyle beraber kaybedecek değilim ya! Onların hepsinin aksine benim hayallerim ve yapmak istediğim planlarım var. Bu yüzden onların bıraktığı yerden, yani ipin ucundan yakalayıp bu sefer sadece kendim için yapıyordum bunu..
Şehrin altında, muamma bir yerde bulunan " Jack'in yeri" ne giriş için dev gibi adamların tuttuğu tahta ve zincirli kapıdan geçmem gerekiyordu ve beni en çok ürküten noktada buydu. O koca adamlar beni serçe parmaklarıyla bile yere serebilirlerdi ve.. .Jack'in adamları pek tekin değildi. Kapıyı yüksek sesle çaldıktan sonra zincirli kapıyı aralaran Hook, yüzüne pis bir gülümseme oturtarak kilidi açıp kapıyı benim geçebileceğim kadar araladı. Ben geçerken belime doladığı elleri, fazla cüretkâr ve samimiydi. Havaya savurduğum tekmeler, beni daha sıkı sarmasına neden oluyor ve çığlıklarım yavaş yavaş kesiliyordu. Tam karşımdaki kapının ardından birinin konuştuğunu duydum.
' Bırak onu Hook... '
Bunları söyledikten sonra beynime bir elektro şok darbesi yemiş gibi oldum. Bir çığlık atarak hook'un ölü cesedinin üzerine düştüm. Gözlerimi kapatırken vampirin ayak seslerini duydum son olarak. Feci bir baş ağrısı ile uyanırkende, bu eski duvar kağıtları ve şekilli bordurların çürümeye yüz tutmuş taraflarına gün ışığı perdenin aralığından vuruyor, masanın üstündeki silahın yanında duran meyve tabağını aydınlatıyordu. Işık hüzmesinin yanındaki silahı cebime koyup dışarı çıkarken, cesedin üzerime sinen kokusuyla yüzümü buruşturdum. Gün ışığına çıkınca huzurca kıprattığım bedenime çöken uğuşukluk, baş ağrısı ve mide bulantısıyla gün toprağa ayak bastığımda, aslında yeni bir hayatada ilk adımımı atmış bulunuyordum...
Konu: Catherine Melanie Lloyd 
Perş. Ocak 28, 2010 11:13 pm
